Cerita Tentang Pawagam II

Selain dari 3 kali masuk pawagam, banyak kali juga aku menonton di pawagam pacak. Pawagam pacak adalah merujuk kepada layar yang dipacak dipadang sekolah, oleh agensi kerajaan terutamanya kementerian penerangan serta kadang kala ada juga pihak swasta yang mendirikan pawangan pacak ini.

kementerian kewangan selalunya membawa masuk pawagam pacak dengan cerita-cerita box office 6 bulan lepas dengan tujuan untuk memberikan informasi terkini tentang dasar-dasar kerajaan. Manakala pihak swasta pula kebanyakkan lebih fokus kepada mempromosi produk seperti ubat kuat dan untuk tujuan komersial semata-mata.

Proses menukar reel filem selalunya digunakan untuk mempromosikan produk mereka.

Apa yang menarik tentang pawagam pacak ialah proses mengwarwarkan pawagam tersebut. Pada waktu petang, kadang-kadang sehari atau 2 hari sebelum hari tayangan, van-van akan berligar sekitar kampung memaklumkan mengenai tayangan tersebut. Sama macam mengwarwarkan ceramah politik di satu waktu dulu. Bezanya, van-van pawagam pacak akan di follow oleh budak-budak dan sangat havoc. Sebijik macam cerita Seniman Bujang Lapok.

Ketika itu, budak yang paling hero ialah budak yang berjaya memperolehi poster wayang yang ditayangkan. Kalau dapat poster boleh lah dikira hero dan opportunities kerana poster tersebut adalah original dan warna warni, yang paling penting ialah jumlah poster tersebut adalah amat terhad kerana jaman dulu mana ader mesin xerok.

2 perkara yang paling tidak menarik tentang pawagam pacak ialah ketika klimaks cerita sedang berlangsung, reel filem terpaksa ditukar dan terpaksa menunggu hamoir setengah jam kerana dipaksa mendengar ceramah masing-masing walaupun proses menukar reel hanya mengambil masa 5 minit. Aku pernah duduk sebelah tukang tukar reel untuk melihat proses tersebut.

Perkara kedua yang tak best ialah pergi sekolah kesokkan harinya, kena kutip sampah-sampah yang ditinggalkan oleh penduduk kampung. Sampah paling popular ialah kertas surat khabar yang digunakan untuk lapik punggung!